zabły|snąć

pf (zabłysł, zabłysła a. zabłysnęła, zabłysnęli) vi 1. (pojawić się) [światło, gwiazdy] to shine; (zamigotać) to glimmer; (błysnąć) [błyskawica, latarka] to flash; (rozpalić się) [oczy] to light up

- słońce zabłysło zza chmur the sun shone through the clouds

- łzy zabłysły jej w oczach tears sparkled in her eyes

- jej oczy zabłysły radością her eyes lit up with joy

- jego oczy zabłysły nienawiścią his eyes gleamed with hate

- w ich oczach zabłysł podziw their eyes lit up with admiration

- w oddali zabłysła tafla jeziora a lake glimmered in the distance

2. (zapalić się) [lampy] to go on

- zabłysły światła the lights went on

3. (pojawić się) zabłysła iskierka nadziei a glimmer of hope flickered

- zabłysła mu zbawcza myśl a brilliant idea struck him

4. (wyróżnić się) [osoba] zabłysnąć przed kimś to dazzle sb

- zabłysnąć inteligencją/dowcipem to show one’s intelligence/wit

- zabłysnąć jako śpiewak/trener to make one’s mark as a singer/coach

- zabłysnąć na egzaminie to do outstandingly well a. to shine in an exam

- dostać szansę, żeby zabłysnąć to get a chance to shine